421 presos políticos galegos
XESÚS ALONSO MONTERO
24/11/2017 05:00 H
O franquismo foi brutal, nos
estrados xurídicos, desde 1936 a 1963, coas disidencias políticas por pequenas
que fosen, inmisericordia protagonizada polos militares que executaron ao poeta
comunista ourensán Manuel Gómez del Valle (11-8-36), ao líder galeguista
católico Alexandre Bóveda (17-8-36), ao alcalde socialista de Vigo Emilio
Martínez Garrido (27-8-36), ao médico católico de Izquierda Republicana Darío
Álvarez Limeses (31-10-36) ou ao albanel cenetista de Tui Manuel Estévez Gómez
(29-1-37), que escribiu, case analfabeto, unha carta, despedíndose da súa
muller e dos seus fillos, con estas palabras: «me matan por ser bueno, por
querer que vosotros no padezcáis hambre y no andéis descalzos». O 20 de abril
de 1963, os mesmos maxistrados castrenses decretaron a execución do dirixente
comunista Julián Grimau por delitos «cometidos» antes de 1939 e sen reparar que
fora sadicamente torturado meses antes: moitos lembrarán as multitudinarias
manifestacións de repulsa en Europa, e algúns un folleto (¿Crimen o castigo?)
do que era autor -ou editor literario- Manuel Fraga Iribarne, ministro de
Información. O franquismo, máis preocupado que avergonzado, creou un tribunal
civil, o Tribunal de Orden Público, no que os xuíces, sen casaca militar, non
disimulaban a súa carapucha inquisitorial baixo o manto da toga.
Agora xa sabemos cantos galegos e
cantas galegas caeron baixo a pouta xusticeira deste infausto tribunal entre
1964 e 1976: 421, dos cales a metade, grosso modo, pertencían ao Partido
Comunista. Xa contamos cun libro documentado e preciso sobre os centos de
paisanos nosos que padeceron a farsa da indefensión e foron privados, case
todos, de liberdade, algúns durante moitos anos (Amor Deus, Rafael Pillado,
José María Riobó…). Titúlase este libro de Francisco Xavier Redondo Abal Arelas
de liberdade na Galiza. Galegos perante o Tribunal de Orde Pública (TOPGAL,
1964-1976). Cómpre indicar que Redondo Abal é autor de valiosos libros sobre a
represión franquista en Galicia, algúns sobre a represión intelectual. Imponse
salientar neste volume as biografías políticas e carcerarias dos presos
políticos (Alberto Reverter, Carlos Barros, Méndez Ferrín, Alberto Míguez,
Xaime Quessada…). Nalgunhas biografías (Barros, Reverter), o noso autor non
omite as torturas infrinxidas dentro e fóra da comisaría. Neste sentido, é
mágoa que o autor, que manexa tanta bibliografía, non teña noticia dun traballo
sobre as 72 horas que pasou en 1969 Luis González López («Ferreiro») nas poutas
da policía coruñesa. Pero haberá segunda edición do libro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario